بهمن سعیدیپور؛ سمانه دلیربوستانسرایی
چکیده
این پژوهش کاربرد آموزش سیار را در یادگیری ترکیبی محیطزیست در آموزش عالی از دیدگاه اعضای هیئتعلمی دانشگاه علوم دریایی شهرستان چابهار مورد بررسی قرار داد. جامعهی آماری شامل کلیهی اعضای هیئتعلمی دانشگاه علوم دریایی شهرستان چابهار تشکیل داد و با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی و جدول مورگان، تعداد 86 نفر بهعنوان نمونه انتخاب ...
بیشتر
این پژوهش کاربرد آموزش سیار را در یادگیری ترکیبی محیطزیست در آموزش عالی از دیدگاه اعضای هیئتعلمی دانشگاه علوم دریایی شهرستان چابهار مورد بررسی قرار داد. جامعهی آماری شامل کلیهی اعضای هیئتعلمی دانشگاه علوم دریایی شهرستان چابهار تشکیل داد و با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی و جدول مورگان، تعداد 86 نفر بهعنوان نمونه انتخاب شد. برای جمعآوری دادهها، از پرسشنامهی «پولارا» استفاده شد. در پژوهش حاضر، «دانش، نگرش و مهارت اعضای هیئت علمی در کاربرد آموزش سیار»، «زمینههای بهکارگیری آموزش سیار توسط دانشجویان در یادگیری ترکیبی محیطزیست»، «رابطهی آموزش سیار با میزان ارتباطات محیطزیستی دانشجویان» و «زیرساختهای ضروری جهت آموزش سیار در نظام آموزش عالی» بررسی شد. روایی صوری و محتوایی توسط پنج نفر از اعضای هیئت علمی تأیید شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ، 86/۰ به دست آمد. طبق نتایج حاصل، دانش، نگرش و خودکارآمدی اعضای هیئتعلمی جهت استفاده از آموزش سیار در یادگیری ترکیبی محیطزیست در خارج از کلاس درس معنادار بود. اما در زمینه «افزودن آموزش سیار در داخل کلاس درس» تأثیر معناداری مشاهده نشد.همچنین طبق دیدگاه اعضای هیئتعلمی، در راستای بهبود ارتباطات محیطزیستی دانشجویان، کاربردهای مختلفی از تلفن همراه، در آموزش محیطزیست خارج از کلاس درس مؤثرتر است. البته جهت گسترش آن در فرایند یادگیری ترکیبی محیطزیست، باید زیرساختهای لازم فراهم شود.
اکرم کلانتری؛ بهمن سعیدیپور
دوره 4، شماره 3 ، خرداد 1395، ، صفحه 5-11
چکیده
این مقاله به بررسی تأثیر آموزش محیط زیست مبتنی بر تئوری ارتباطگرایی بر میزان یادگیری مفاهیم محیط زیستی و ارتباط با طبیعت دانش آموزان پایه ششم ابتدایی می پردازد. روش پژوهش در این مطالعه، شبه آزمایشی با پیش آزمون ـ پس آزمون و گروه کنترل میباشد که با استفاده از نمونه گیری خوشه ای تصادفی، تعداد 55 نفر از دانش آموزان دختر ...
بیشتر
این مقاله به بررسی تأثیر آموزش محیط زیست مبتنی بر تئوری ارتباطگرایی بر میزان یادگیری مفاهیم محیط زیستی و ارتباط با طبیعت دانش آموزان پایه ششم ابتدایی می پردازد. روش پژوهش در این مطالعه، شبه آزمایشی با پیش آزمون ـ پس آزمون و گروه کنترل میباشد که با استفاده از نمونه گیری خوشه ای تصادفی، تعداد 55 نفر از دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی ناحیه سه آموزش و پرورش شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 94-93 انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری متغیرها، آزمون محقق ساخته یادگیری و همچنین مقیاس استاندارد ارتباط با طبیعت نسبیت و همکاران (2009) بود. روایی ابزار اندازه گیری متغیرها در دو بعد روایی محتوایی و صوری، توسط 5 نفر از متخصصان و پایایی ابزار یادگیری با استفاده از روش آزمون مجدد و محاسبه ضریب همبستگی قابل قبول، و پایایی پرسشنامه نیز به روش آلفای کرونباخ با در نظر گرفتن میزان ضریب همسانی درونی داده ها در حد خوبی برآورد و تعیین گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس، با در نظر گرفتن متغیر کمکی (پیش آزمون)، نشان می دهد که بین آموزش مبتنی بر تئوری ارتباطگرایی نسبت به روش مرسوم مدارس، بر میزان یادگیری مفاهیم محیط زیستی (008/0=Sig)، و ارتباط با طبیعت (000/0=Sig)، دانش آموزان تفاوت معناداری وجود دارد و روش ارتباط گرایی مؤثرتر میباشد.