پروین صادقی‌تبار؛ مهدی شریعتمداری
چکیده
روش‌های آموزشی مورد استفاده در برنامه بازآموزی و ارتقای سطح توانمندی حرفه‌ای شاغلان جامعه پزشکی، یکی از دغدغه‌های حوزه سلامت برای توسعه پایدار و تضمین کیفیت خدمات بهداشتی و درمانی است. یادگیری ترکیبی، تلفیق اندیشمندانه یادگیری الکترونیکی و یادگیری چهره به چهره است که در حوزه آموزش مداوم جامعه پزشکی می‌تواند با بهبود کیفیت و کمیت ...
بیشتر
روش‌های آموزشی مورد استفاده در برنامه بازآموزی و ارتقای سطح توانمندی حرفه‌ای شاغلان جامعه پزشکی، یکی از دغدغه‌های حوزه سلامت برای توسعه پایدار و تضمین کیفیت خدمات بهداشتی و درمانی است. یادگیری ترکیبی، تلفیق اندیشمندانه یادگیری الکترونیکی و یادگیری چهره به چهره است که در حوزه آموزش مداوم جامعه پزشکی می‌تواند با بهبود کیفیت و کمیت آموزش، نقش به سزایی در ارتقاء نظام سلامت کشور داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی ابعاد و مؤلفه‌های آموزش مداوم جامعه پزشکی مبتنی بر یادگیری ترکیبی و به‌منظور ارتقای کیفی این بخش مهم انجام پذیرفت. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و در سال 1398 در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شد. برای گردآوری اطلاعات از روش تلفیقی شامل سه روش مطالعه اسنادی، دلفی فازی و پیمایشی استفاده شد. روش نمونه‌گیری به صورت هدفمند بود و با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته تا رسیدن به اشباع داده‌ها با ده نفر از خبرگان و صاحب‌‌نظران حوزه‌‌های آموزش مداوم جامعه پزشکی و یادگیری ترکیبی، مصاحبه انجام شد. به‌منظور تحلیل محتوای در مرحله اول از تحلیل محتوای کیفی و در مرحله دوم و سوم از تحلیل دلفی فازی استفاده شد. در ابتدا از داده‌‌های حاصل از مصاحبه‌‌ها، 281 کد اولیه استخراج شد که پس از بازنگری مداوم به 78 کد تقلیل یافت. نتایج حاصل از این پژوهش کیفی منجر به شناسایی و معرفی هفت بعد اصلی مشتمل بر نهادی، مدیریت آموزشی و پشتیبانی منابع، فناوری و طراحی، پداگوژیکی، ارزیابی و بازخورد، اخلاقی و قالب‌های یادگیری برای الگوی آموزش مداوم جامعه پزشکی مبتنی بر یادگیری ترکیبی و همچنین 28 مؤلفه و 100 گویه شد. نتایج این تحقیق می‌تواند مورد توجه سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان این حوزه قرارگرفته و برای توسعه پایدار سلامت جامعه، مورد بهره‌برداری قرار گیرد.
بهمن سعیدی‌پور؛ سمانه دلیربوستانسرایی
چکیده
این پژوهش کاربرد آموزش سیار را در یادگیری ترکیبی محیط‌زیست در آموزش عالی از دیدگاه اعضای هیئت‌علمی دانشگاه علوم دریایی شهرستان چابهار مورد بررسی قرار داد. جامعه‌ی آماری شامل کلیه‌ی اعضای هیئت‌علمی دانشگاه علوم دریایی شهرستان چابهار تشکیل داد و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی و جدول مورگان، تعداد 86 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب ...
بیشتر
این پژوهش کاربرد آموزش سیار را در یادگیری ترکیبی محیط‌زیست در آموزش عالی از دیدگاه اعضای هیئت‌علمی دانشگاه علوم دریایی شهرستان چابهار مورد بررسی قرار داد. جامعه‌ی آماری شامل کلیه‌ی اعضای هیئت‌علمی دانشگاه علوم دریایی شهرستان چابهار تشکیل داد و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی و جدول مورگان، تعداد 86 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شد. برای جمع‌آوری داده‌ها، از پرسشنامه‌ی «پولارا» استفاده شد. در پژوهش حاضر، «دانش، نگرش و مهارت اعضای هیئت علمی در کاربرد آموزش سیار»، «زمینه‌های به‌کارگیری آموزش سیار توسط دانشجویان در یادگیری ترکیبی محیط‌زیست»، «رابطه‌ی آموزش سیار با میزان ارتباطات محیط‌زیستی دانشجویان» و «زیرساخت‌های ضروری جهت آموزش سیار در نظام آموزش عالی» بررسی شد. روایی صوری و محتوایی توسط پنج نفر از اعضای هیئت علمی تأیید شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ، 86/۰ به دست آمد. طبق نتایج حاصل، دانش، نگرش و خودکارآمدی اعضای هیئت‌علمی جهت استفاده از آموزش سیار در یادگیری ترکیبی محیط‌زیست در خارج از کلاس درس معنادار بود. اما در زمینه «افزودن آموزش سیار در داخل کلاس درس» تأثیر معناداری مشاهده نشد.همچنین طبق دیدگاه اعضای هیئت‌علمی، در راستای بهبود ارتباطات محیط‌زیستی دانشجویان، کاربردهای مختلفی از تلفن همراه، در آموزش محیط‌زیست خارج از کلاس درس مؤثرتر است. البته جهت گسترش آن در فرایند یادگیری ترکیبی محیط‌زیست، باید زیرساخت‌های لازم فراهم شود.
