احمد عابدی سروستانی
چکیده
با توجه به کاستیهای نظام آموزش رسمی در پاسخ به نیازهای واقعی و بهنگام افراد، نظام آموزش غیررسمی بهعنوان یک ضرورت درآمده است. ازآنجاکه موفقیت سازمانهای ترویجی در دستیابی به توسعه پایدار به استفاده درست از آموزشهای غیررسمی بستگی دارد، پژوهش حاضر با روش توصیفی-همبستگی و با هدف بررسی دیدگاه مروجان کشاورزی استان گلستان نسبت به ...
بیشتر
با توجه به کاستیهای نظام آموزش رسمی در پاسخ به نیازهای واقعی و بهنگام افراد، نظام آموزش غیررسمی بهعنوان یک ضرورت درآمده است. ازآنجاکه موفقیت سازمانهای ترویجی در دستیابی به توسعه پایدار به استفاده درست از آموزشهای غیررسمی بستگی دارد، پژوهش حاضر با روش توصیفی-همبستگی و با هدف بررسی دیدگاه مروجان کشاورزی استان گلستان نسبت به اهمیت و کاربرد ویژگیهای آموزش غیررسمی انجام گردید. بدین منظور با استفاده از روش نمونه گیری ساده تصادفی، 71 نفر از مروجان کشاورزی موردمطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که مروجان کشاورزی اهمیت متوسطی برای ویژگیهای آموزش غیررسمی قائل هستند و اگرچه همبستگی مثبت و معنیدار بین میزان اهمیت و میزان کاربرد ویژگیهای آموزش غیررسمی وجود دارد، اما متناسب با اهمیت ویژگیهای آموزش غیررسمی، در عمل از آنها استفاده نمیشود. از بین محورهای پنجگانه آموزش غیررسمی، «تعاملمحوری» بیشترین وزن و «انعطافپذیری» کمترین وزن از نظر اهمیت دارد. از نظر کاربرد، «مهارتمحوری» بیشترین وزن و «تعاملمحوری» کمترین وزن را به خود اختصاص داده است. مهمترین ضعف مروجان کشاورزی مربوط به «نوشتن اهداف رفتاری»؛ «شناخت یادگیری بزرگسالان» و «شناخت تفاوت بین آموزشهای رسمی، غیررسمی و آزاد» میباشد. پیشنهاد میشود برای درک صحیح و کاربرد آموزشهای غیررسمی در توسعه پایدار، تجارب یادگیری مناسب درباره این نوع از آموزش برای مروجان کشاورزی تدارک دیده شود.
سمیرا افشاری؛ روحاله رضائی؛ حیدر قلیزاده؛ حسین شعبانعلی فمی
دوره 6، شماره 1 ، آذر 1396، ، صفحه 101-113
چکیده
با توجه به اهمیت منابع آب به عنوان یک عنصر کلیدی در تمام زیربخش های اقتصادی به ویژه کشاورزی و درعینحال، محدودیت و کمبود شدید این منابع، حرکت به سوی مدیریت پایدار منابع آب امری اجتناب ناپذیر به شمار می آید. در این زمینه، بسیاری از صاحب نظران بر این باورند که عوامل ذهنی و روانشناختی به ویژه نگرش از عوامل اصلی سوق دادن افراد ...
بیشتر
با توجه به اهمیت منابع آب به عنوان یک عنصر کلیدی در تمام زیربخش های اقتصادی به ویژه کشاورزی و درعینحال، محدودیت و کمبود شدید این منابع، حرکت به سوی مدیریت پایدار منابع آب امری اجتناب ناپذیر به شمار می آید. در این زمینه، بسیاری از صاحب نظران بر این باورند که عوامل ذهنی و روانشناختی به ویژه نگرش از عوامل اصلی سوق دادن افراد به سوی بهکارگیری اقدامات مرتبط با مدیریت پایدار منابع آب میباشند. با در نظر گرفتن اهمیت موضوع، هدف اصلی این تحقیق بررسی عوامل تعیینکننده نگرش کشاورزان نسبت به مدیریت پایدار منابع آب بود. جامعه آماری این پژوهش، تمام سرپرستان خانوار در شهرستان کمیجان بودند (5100=N) که با توجه به جدول بارتلت و همکاران (2001)، تعداد 300 نفر از آنان به روش نمونهگیری چندمرحلهای انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه بود که روایی محتوایی آن با روش پانلی از کارشناسان تأیید شد. برای تعیین پایایی ابزار تحقیق پیش آزمون انجام گرفت که مقدار آلفای کرونباخ محاسبهشده برای مقیاسهای اصلی پرسشنامه در حد مناسب (در دامنه بین 628/0 تا 812/0) بود. نتایج تحقیق حاکی از آن بود که نزدیک به نیمی از کشاورزان دارای نگرش خاصی نسبت به مدیریت پایدار منابع آب نبودند. با توجه به نتایج کسبشده، متغیرهای ادراک کشاورزان نسبت به مشکلات مدیریت پایدار منابع آب، میزان شرکت در برنامهها و فعالیتهای ترویجی و حجم استخر ذخیره آب، اصلیترین عوامل تعیینکننده نگرش کشاورزان نسبت به مدیریت پایدار منابع آب در شهرستان کمیجان بودند. همچنین، نتایج تحقیق نشان داد که بین نگرش کشاورزان نسبت به مدیریت پایدار منابع آب بر حسب نوع مالکیت منبع آب آنها، تفاوت معنیدار وجود داشت، به نحوی که کشاورزان با مالکیت شخصی در مقایسه با کشاورزان دارای مالکیت مشاع، از نگرش مطلوبتری برخوردار بودند.