واکاوی جایگاه آموزش در پرتو رهیافت‌های سیاست جنایی بین‌المللی سبز

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری حقوق جزا و جرم شناسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

2 دانشیار حقوق کیفری و جرم شناسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

3 استاد حقوق کیفری و جرم شناسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

امروزه در جامعه­ی بین­المللی پذیرفته‌شده است که تهدیدات زیست­محیطی نیز صلح و امنیت بین­المللی را به خطر می­اندازند. سازمان ملل متحد نیز به‌عنوان مهم‌ترین سازمان جهانی عهده‌دار مسئولیت صلح و امنیت بین‌المللی با تصویب اسناد الزام‌آور، اسناد ارشادی و غیره به ترسیم یک سیاست جنایی بین‌المللی شده مبادرت ورزیده است. در قلمرو سیاست جنایی جهانی، یکی از حوزه‌هایی که می‌تواند مورد واکاوی علمی قرار گیرد، نقش «آموزش» در قبال محیط‌زیست است. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی بدین نتیجه مهم دست‌یافته است که آموزش کنشگران و فعالان نظام حقوقی در حوزه محیط‌زیست جایگاهی والاتر از آموزش‌هایی صرفاً در قالب درک‌مندی و اخلاق‌پذیر نمودن جوامع دارد. سیاست جنایی بین‌المللی سبز مجموعه تدابیر و اقدامات سازمان ملل متحد به‌عنوان مهم‌ترین کنشگر بین‌المللی در قبال محیط‌زیست است. در سیاست جنایی بین‌المللی شده که در دودسته کنشی و واکنشی قابل‌تصور است، آموزش هم در قبال شهروندان جهت مدیریت سیاست جنایی کنشی پیشگیرانه (استفاده از پیشگیری‌های اجتماعی و ابزار رسانه سبز، الزامی نمودن درس حقوق محیط‌زیست برای تمامی رشته‌ها) و هم در قبال سیستم قضائی جهت مدیریت سیستم جنایی واکنشی (به‌کارگیری ضابطین آموزش‌دیده سبز و افزایش موارد ضابطین خاص و آموزش‌های مستمر تخصصی به آنها، استفاده حداکثری از قضات با تحصیلات تکمیلی در رشته‌های حقوق محیط‌زیست، حقوق انرژی و غیره) جایگاه دارد که نظام حقوقی ایران نیز در برخی از این حوزه‌ها دارای چالش‌های جدی است که با برطرف نمودن این چالش‌های آموزش‌مدار می‌تواند به مقابله و مبارزه با پدیده بزه ضد سبز گام بردارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Examining the Role of Education in the Context of Green International Criminal Policy Approaches

نویسندگان [English]

  • Amin Hajivand 1
  • Seyed Hossein Hosseini 2
  • Abdolreza Javan Jafari 3
1 Ph.d. student of Criminal Law and Criminology, Faculty of Law and Political Science, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
2 Associate Professor, Faculty of Law and Political Sciences, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
3 Professor, Faculty of Law and Political Sciences, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
چکیده [English]

Today, it is accepted in the international community that environmental threats also endanger international peace and security. The United Nations, as the most important global organization responsible for international peace and security, has begun to draw up an internationalized criminal policy by approving binding documents, guidance documents, etc. In the realm of global criminal policy, one of the areas that can be studied scientifically is the role of "education" towards the environment. This research, using a descriptive-analytical method, has reached the important result that the education of activists and legal system professionals in the field of the environment holds a higher position than education aimed only at raising awareness and instilling morality in societies. The green international criminal policy is a set of measures and actions taken by the United Nations as the most important international actor towards environmental protection. In the internationalized criminal policy, which can be categorized into two approaches—proactive and reactive—there is a need for training both citizens to manage preventive proactive criminal policy (using social prevention methods and green media tools, making environmental law lessons compulsory for all disciplines) and the judicial system to manage the reactive criminal system (employing green-trained officers, increasing the number of special officers, providing continuous specialized training for them, and maximizing the use of judges with postgraduate education in environmental law, energy law, etc.). Iran's legal system also faces serious challenges in some of these areas, which, by addressing these education-oriented challenges, can help to confront and combat anti-green criminals.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Education
  • Green Criminal Policy
  • Proactive Criminal Policy
  • Reactive Criminal Policy
  • Environmental Law

مراجع

Beygzadeh, A. (2021). International Law, Tehran: Mizan Publishing. [In Persian].
Boyle, A. (1991). International Law and the Protection of the Global Atmosphere: Concepts, Categories and Principles. in International Law and Global Climate Change. Robin Churchill and David Freestone, eds. Leiden: Kluwer Academic Publishing.
Brisman, A & Nigel S. (2014). Green Culture Criminology, New directions in critical criminology, Routledge publisher.
Brisman, A & Nigel S. (2019). Green Criminology and Environmental Crimes, Sociology Compass.
Ervanian, Amir. (2017). criminal policy making, the basics of principles and strategies, PhD thesis, Faculty of Law, Shahid Beheshti University. [In Persian].
GorgiFard, H. (2016). Green Criminology, Tehran: Mizan Publishing. [In Persian].
Hajivand, A. (2017). Green criminal procedure in Iran, master's thesis in criminal law and criminology, Faculty of Law, Shahid Beheshti University. [In Persian].
Hajivand, A. Mirkamali, A., Safari, F. (2017). Government's criminal responsibility for environmental crimes in Iran, needs and challenges, Shahid Beheshti University Environmental Sciences Quarterly, 16(2), pp. 65-82. [In Persian].
ICJ, Case Concerning the Gabcikovo-Nagymaros Project (Hungary/Slovakia), ICJ Reprts 1997, Separate Opinion of Vice-President Weeramantry, para. C.
ICJ. (2014). Whaling in the Antarctic (Australia v. Japan: New Zealand intervening), ICJ Reports 2014, Dissenting Opinion of Judge Cancado Trindade, para. 87-90.
ICJ. (2014).Whaling in the Antarctic (Australia v. Japan: New Zealand intervening), Judgment of 31 March 2014.
ICJ. (2016). Obligations Concerning Negotiations relating to Cessation of the Nuclear Arms Race and to Nuclear Disarmament (Marshall Islands v. United Kingdom), Judgment of 5 October 2016.
ICJ. (2016). Obligations Concerning Negotiations relating to Cessation of the Nuclear Arms Race and to Nuclear Disarmament (Marshall Islands v. United Kingdom), ICJ Reports 2016, Dissenting Opinion of Judge Cancadi Trindade, para. 319.
Jalalian, A. (2021) International Environmental Law (Collection of Articles), second volume, Tehran: Dadgostar Publications. [In Persian].
Keshavarz, A. (2017). Iran's criminal policy for environmental crimes, doctoral dissertation in criminal law and criminology, Islamic Azad University: Tehran Science and Research Branch. [In Persian].
Mashhadhi, A. (2012). The right to a healthy environment, Tehran: Mizan Publications. [In Persian].
Mirkamali, A; HajiVand, A. (2016). Analysis of the prevention of environmental crimes in the light of United Nations guidelines and the ethical principle of harm prevention, Journal of Bioethics of Shahid Beheshti University of Medical Sciences, 7th volume, 26th issue, pp. 61-75. [In Persian].
Mohseni, H. (2017). Environmental Justice and Protection of Forest in Criminal Unification Judgment of Supreme Court, Criminal Law at Tehran University, Vol 4, pp 85-109 [In Persian].
Rezaei, A., & Jalalian, A. (2017). The influence of the Stockholm Declaration of 1972 on the training and institutionalization of the principles and concepts governing the environment in the field of international law. Environmental Education and Sustainable Development, 6(2), 83-100. [In Persian].
Shamloo, b. (2016). Green Victimology. Journal of Criminal Law Research, 6(20), 37-67. [In Persian].
Simma, B. (1994). From Bilateralism to Community Interest. Recueil des Cours de l'Académie de Droit International de la Haye. 250, 217.
فصلنامه علمی آموزش محیط زیست و توسعه پایدار
دوره 13، شماره 1
1404
صفحه 91-102

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار