نرگس قادری؛ سکینه جعفری؛ مجید محمدی
چکیده
هدف پژوهش حاضر نقش مدیریت منابع انسانی سبز بر رفتار شهروند سازمانی حامی محیطزیست و عملکرد محیطزیستی کارکنان دانشگاه سمنان بود. این پژوهش از جنبه هدف، کاربردی و از جنبه روش توصیفی ـ همبستگی مقطعی است. جامعه آماری پژوهش شامل تمام کارکنان دانشگاه سمنان (۵۵۰ نفر) در سال تحصیلی ۰۰-۱۳۹۹ بودند. با استفاده از دستورالعمل تعیین حجم نمونه ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر نقش مدیریت منابع انسانی سبز بر رفتار شهروند سازمانی حامی محیطزیست و عملکرد محیطزیستی کارکنان دانشگاه سمنان بود. این پژوهش از جنبه هدف، کاربردی و از جنبه روش توصیفی ـ همبستگی مقطعی است. جامعه آماری پژوهش شامل تمام کارکنان دانشگاه سمنان (۵۵۰ نفر) در سال تحصیلی ۰۰-۱۳۹۹ بودند. با استفاده از دستورالعمل تعیین حجم نمونه مولر (1996) و روش نمونهگیری تصادفی طبقهای ۲۳۴ نفر بهعنوان نمونه پژوهش (165 نفر زن و 69 نفر مرد) انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامههای استاندارد مدیریت منابع انسانی سبز، رفتار شهروند سازمانی حامی محیطزیست و عملکرد محیطزیستی دانشگاه بود که روایی محتوایی آن توسط متخصصان این حوزه تأیید شد. برای تعیین پایایی مقیاسها از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن برای اقدامات ایجاد شایستگی سبز برابر با 80/0، برای شیوههای تقویت انگیزه سبز برابر با 72/0، برای شیوههای مشارکت کارکنان سبز برابر با 78/0، برای شهروند سازمانی نسبت به محیطزیست برابر با 85/0 و برای عملکرد محیطزیستی دانشگاه برابر با 91/0 بوده است. دادهها با استفاده از روشهای آماری همبستگی و تحلیل مسیر با استفاده از نرمافزارهای SPSS و LISREL تحلیل شدند. یافتهها نشان داد که: بین عملکرد محیطزیستی با ابعاد مدیریت منابع انسانی سبز (ایجاد شایستگی، تقویت انگیزه، مشارکت کارکنان) و رفتار شهروند سازمانی حامی محیطزیست رابطه وجود دارد. ایجاد شایستگی، افزایش انگیزه کارکنان سبز و افزایش مشارکت کارکنان بر عملکرد زیستمحیطی دانشگاه اثر مستقیم دارد. ایجاد شایستگی، افزایش انگیزه کارکنان سبز و افزایش مشارکت کارکنان با میانجیگری رفتار شهروند سازمانی حامی محیطزیست بر عملکرد زیستمحیطی دانشگاه اثر غیرمستقیم ایفا میکند. نتایج این پژوهش حاکی از اهمیت نقش مدیریت منابع انسانی سبز در افزایش رفتارهای شهروند سازمانی حامی محیطزیست و بهتبع آن افزایش عملکرد محیطزیستی دانشگاه دارد.
محمد نجارزاده؛ سکینه جعفری؛ نرگس جعفری؛ نگار رجبی
چکیده
هدف این پژوهش، شناسایی رابطه ساختاری نگرش محیطزیستی و دانش محیطزیستی با تمایلات رفتاری گردشگر در حفاظت از محیطزیست با نقش میانجی رضایت گردشگر و فایده درک شده در پارک ملی خار توران بود. پژوهش حاضر با توجه به هدف، کاربردی و با توجه به نحوه گردآوری دادهها از نوع تحقیقات توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری کلیه گردشگران پارک ملی ...
بیشتر
هدف این پژوهش، شناسایی رابطه ساختاری نگرش محیطزیستی و دانش محیطزیستی با تمایلات رفتاری گردشگر در حفاظت از محیطزیست با نقش میانجی رضایت گردشگر و فایده درک شده در پارک ملی خار توران بود. پژوهش حاضر با توجه به هدف، کاربردی و با توجه به نحوه گردآوری دادهها از نوع تحقیقات توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری کلیه گردشگران پارک ملی خارتوران بود. شرکتکنندگان 200 نفر از گردشگران بودند که با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. همه آنها مقیاسهای نگرش و دانش محیطزیستی، تمایلات رفتاری گردشگر در حفاظت از محیطزیست، رضایت گردشگر و فایده درکشده را تکمیل کردند. دادهها با استفاده از مدل تحلیل مسیر، تحلیل شدند. یافتهها نشان داد که دانش محیطزیستی اثر معناداری بر تمایلات رفتاری گردشگر در حفاظت از محیطزیست دارد. دانش محیطزیستی با میانجیگری فایده درک شده اثر غیرمستقیمی بر تمایلات رفتاری گردشگر در حفاظت از محیطزیست نداشت. دانش محیطزیستی با میانجیگری فایده درک شده و رضایت بر تمایلات رفتاری گردشگر در حفاظت از محیطزیست اثر غیرمستقیم داشت. نگرش محیطزیستی اثر معناداری بر تمایلات رفتاری گردشگر در حفاظت از محیطزیست داشت. نگرش محیطزیستی با میانجیگری رضایت گردشگر اثر غیرمستقیمی بر تمایلات رفتاری در حفاظت از محیطزیست داشت. درنتیجه دانش محیطزیستی و نگرش محیطزیستی میتوانستند بهصورت مستقیم و غیرمستقیم تمایلات رفتاری گردشگر در حفاظت از محیطزیست را تحت تأثیر قرار دهند.