نیازسنجی آموزشی شاخص‌های برگزیده اکوشهر(مورد مطالعه: شهروندان ناحیه شش منطقه یک شهرداری تهران)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت و برنامه‌ریزی محیط‌زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال و عضو باشگاه پژوهشگران جوان

2 استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

چکیده

مفهوم اکوشهر نگرشی جدید در مدیریت شهری از منظر محیط زیست است. پیاده­سازی شاخص­های هیجده­گانه اکوشهر نیازمند کنش و واکنش متقابل شهروندان و مدیریت شهری است. سنجش آگاهی شهروندان از شاخص­های اکوشهر، به مدیران شهری کمک می­کند تا اجرای این طرح با موفقیت حداکثری انجام شود. شهرداری منطقه یک شهر تهران، ناحیه شش را به عنوان نخستین ناحیه و مبنای اجرای طرح اکوشهر انتخاب کرده است. پژوهش حاضر آگاهی شهروندان ناحیه نام برده را برای شش شاخص فضای سبز، آلودگی هوا، آلودگی صوتی، پسماند، آب و انرژی آزموده است. این بررسی به کمک پر کردن 381 پرسشنامه به صورت حضوری انجام شد و بر اساس نظر کارشناسان، پرسشنامه دارای روایی مناسب و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد که دارای پایایی مناسبی (آلفای کرونباخ برابر با 87/0) بود. تعداد 5 آزمون آماری انجام شد. آزمون­های آماری به کار گرفته شده  شامل آلفای کرونباخ، من­ویتنی­، کروسکال­والیس، همبستگی اسپیرمن و رگرسیون خطی بود. نتایج بررسی نشان داد که میزان آگاهی شهروندان ناحیه شش منطقه یک تهران در خصوص شاخص­های آب و آلودگی­های صوتی و هوا در حد قابل قبول بود و در مورد شاخص­های فضای سبز، پسماند و انرژی در حد غیر قابل قبول بود. همچنین بر اساس آزمون رگرسیون خطی چند متغیره، متغیر مستقل سطح درآمد روی متغیر وابسته آگاهی محیط زیستی تأثیر معنی­دار داشت و متغیر مستقل سطح تحصیلات روی متغیر وابسته آگاهی محیط زیستی تأثیر معنی­داری نداشت. نهایتاً خروجی کار چک لیست نیازهای آموزشی شهروندان ناحیه شش منطقه یک تهران برای پیاده سازی اکوشهر آماده گردید.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Educational need Assessment of Selective Indicators of Eco-City

نویسندگان [English]

  • M. Mosaedi 1
  • R. hejazi 2
  • M. Zaeemdar 2
1 Msc student at Environmental Planning and Management, Islamic Azad University North Tehran Branch and member in Young Researchers Club
2 Assistant professor in Islamic Azad University North Tehran Branch
چکیده [English]

Eco-city is a new attitude in urban management in sake of environment. Implementation of eighteen indicators of eco-city requires for mutual interaction between citizens and urban management. Measurement of citizens’ awareness from eco-city indicators assists the urban managers to implement plan successfully. Region 1 of Tehran has selected District 6 as the first area for implementation of eco city. The present research has tested citizens’ awareness at area 6 for six indicators of green space, air pollution, noise pollution, waste, water and energy. This study has been conducted through filling 381 questionnaires, that each one has been found with a suitable validity based on experts’ view and also has been found with a suitable reliability calculated via Cronbach's Coefficient Alpha(0.87). The used statistical tests include Cronbach's Alpha, MannWhitney, KruskalWallis one-way analysis of variance, Spearman correlation and linear regression.  Results of study indicated that extent of citizens’ awareness at this District has been at an acceptable level concerning indicators of water, noise pollution and air pollution and has been at an unacceptable level concerning indicators of green space, waste and energy. Further, with regard to multivariate linear regression test, it was perceived that independent variable of income level had a significant effect on dependant variable of environmental awareness, yet independent variable of education level had no significant effect on dependant variable of environmental awareness. Ultimately, output of the checklist for educational needs of citizens in area 6 of district one of Tehran was prepared for implementation of eco-city plan.
 
 
 
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Educational Need Assessment
  • Awareness Survey
  • Eco-City
  • District 6 Region1 of Tehran

مراجع

Afsharnia, A. (2013). “Studying sustainability indicators of neighborhoods via eco-city approach (Case Study: Finn city of Isfahan)”. the International Conference on Civil Engineering and Architecture and sustainable urban development. Tabriz. Iran.
Aini, M.S. & Laily, P. (2010). “Preparedness of Malaysian Pre-school Educators for Environmental Education”. Universiti Putra Malaysia Press. ISSN: 0128-7702. Pertanika J. Soc. Sci. & Hum. 18 (2).pp. 271 – 283.
Azizi, V. Savari, M. Sadeghi, M. Yavari, Gh. “analysis of attitudes of boy high school students towards protection from environment”. Journal of Environmental Education and Sustainable Development. Vol. 1. No. 4. pp. 20-28 .
Federal Register, United States Government Publishing Office. Register. June 28. (2006). Vol. 71. No. 124.
Ferdowsi, S. Mortazavi, Sh. Rezvani, N. (2007). “The relationship between environmental knowledge of conservation practices from environment”. Journal of Human Sciences. 53. pp. 266-253.
Hadipour, M. Poorebahim, Sh. (1998). “A study on environmental awareness of teachers in Tehran”. research plan, training and planning deputy. Environmental Protection Agency.
Hadipour, M. Shekarvari, R. (2004). “Evaluation of environmental awareness and optimal environmental educational methods among housewives and teachers of primary schools in Arak”. Journal of Environment . 41. pp. 33-27 .
Karimipour Zarei, A. Babaei Semiromi, F. Yousefi, H. (2013). “Effectiveness of environmental training in awareness of citizens in order to use polyethylene materials (Case Study: Municipality of Tehran District 9)”. Journal of Environmental Education and Sustainable Development. Vol. 1. No. 4. pp. 68-58 .
Maleki, S. Daman Bagh, S. (2013). “Evaluation of indices of urban sustainable development with an emphasis on social and physical indicators and urban services (Case study: eight regions of Ahvaz)”. studies on urban planning. pp.29-54.
Mesdaghinia, R. Yunesian, M. Naseri, S. Jaffari, A. Moradi, Ali. Farahdost, F. Yaghoubi, L. (2007). “A Study on awareness of citizens in Tehran from environmental pollution and related health effects and determination of their information sources”. Journal of Lorestan University of Medical Sciences, 9, 1: 13-3.
Shobeiri, S.M. Meibuodi, H. (2013). “Evaluating environmental education in Iran and providing recommendations to improve the current situation”. the Journal of Environmental Science. 11 (1).pp. 130-119.
Shobeiri, S.M. Abdullahi, S. (2009). “Concepts, theories and applications in environmental education”. Tehran: Payame Noor publication .
Sloep, P. & Blowers, A. (1996). “Environmental problems as conflicts of interest”. Arnold, NY: Halsted Press.
Vaisi, E. Zarandian, A. (2012). “Evaluation of awareness of citizens from environment (Case study : Trade and business leaders at District 12 of Tehran )”. Journal of Environmental Education and Sustainable Development. Vol. 1. No. 1. pp. 35-41.
Yazdi, M. Sodagar, M. Delgoshaei, Y. Nasiri, R. (2012). “Identification of inhibiting and driving factors in public education and participation in the activities of Tehran Municipality”. Journal of Environmental Education and Sustainable Development. Vol. 1. No. 1. pp. 43-57.
Vipinder, N. (2010). “Environmental education awareness among school teachers”. The Enovironmentalist. Vol. 30. Issue. 2. pp 153-162.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار